Günler ayları, aylar yılları kovalıyor. Zaman süratle akıp gidiyor. Ömür sermayemiz her geçen gün tükeniyor. Sayılı nefeslerimiz bitiyor. Acısı ve tatlısıyla, hüznü ve sevinciyle miladi bir yılı daha geride bırakıyoruz. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve herkes, yarın için önceden ne göndermiş olduğuna baksın. Evet, Allah’a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.” (Haşr Suresi 18)Bu ayet-i kerime bizleri imanımızın gereği olarak nefsimizi muhasebe etmeye çağırmaktadır. Yaratılış amacımıza uygun bir gelecek planı yapmaya davet etmektedir.
Rasulullah (sav);“Akıllı kişi, nefsine hâkim olan ve ölüm sonrası için hazırlık yapandır. Zavallı kişi ise nefsinin arzu ve isteklerine uyan ve buna rağmen hâlâ Allah’tan iyilik temenni edendir.”( Tirmizî, Sıfatü"l-kıyâme, 25) buyurmaktadır. Miladi yılın bu son gününde geçmişimizi muhasebe edip geleceğe yön vermek adına kendimizi hesaba çekelim.
Gelişen ve kıymetlenen arazilerin eski fiyatlarını bilenler birbirlerine derler ki: “Pek ucuz ve kolay iken, keşke ben de alsaymışım. Şimdi çok kazançlı çıkacaktım.” Zamanında almış olanlar bile; “Keşke daha fazla alsaymışım!” derler. İşte ahiret yurdundaki pişmanlığı bunun kat kat fazlası olarak tefekkür etmek icap eder. Bu şuurla, dünyevî bahanelerin pençesine düşerek kıyamet günündeki pişmanlığı artırmamalı, çok gayret etmelidir.
Sevgili Peygamberimiz (as) Medine'ye hicret edince, burada öteden beri iki bayramın bulunduğunu ve bu bayramlarda kutlama yapıldığını öğrendi. Bayramlar, dinin etkilenmesi bakımından önemli kültür unsurları olduğu için bunları değiştirdi ve yerlerine Ramazan ile Kurban bayramlarını tebliğ etti. Daha pek çok hadiste, başka dinlerle ilişkisi veya sembolik değeri/fonksiyonu bulunan âdet ve uygulamaları Müslümanlara yasakladı.
İslâm Dini yepyeni bir nizamla ortaya çıkmış, önceki dinlerin hükümlerini bütünüyle yürürlükten kaldırmıştır. İslâm'ın beş temel amacından biri dini (Müslümanların hayatında İslâm'ı) korumaktır. İslâm'ın korunmasını olumsuz etkileyen bir davranış, bir kültür değişimi, bir kültür taklidi haramdır, bazen bununla da kalmaz dinden çıkma sonucunu doğurur. Izzetbegoviç diyor ki:“ Düşmana mağlup olmak, harp sahasında mağlûp olmak değildir. Düşmana mağlûp olmak, düşmana benzemektir.”
Hristiyanlara ait böyle bir bayrama; gerek bu geceye hindi yiyerek, gerekse onlar gibi eğlenceler düzenleyerek ya da evinin-dükkânının bir köşesine çam ağacı süsleyerek iştirak İslam’ın özüne ibadetlerin ruhuna yakışmamaktadır. Bu konuda Peygamber efendimiz şöyle buyuruyor: Bayramlarına katılma konusunda Allah'ın düşmanlarından kaçının (onlardan uzak durun).(Beyhaki,9/243) Çünkü: Kim, bir topluma benzerse, o da onlardandır (Ebu Davud, Libas 5)
Müslüman Türk toplumunda yılbaşı dolayısıyla özel eğlenceler düzenlendiği görülmemiştir. Üstelik bu eğlencelerde dinimizin yasakladığı içki, kumar... gibi haram fiil ve davranışların geniş ölçüde yer aldığı da yaşanan bir gerçektir. Bize ait olmayan değerleri hayatımıza sokmak, toplumda yayılmasına vesile olmak bizden sonra devam edecek bir kötü geleneğe sebep olur. Rasulullah(sav) şöyle buyuruyor: İslâm’da iyi bir çığır ve yol açan kimseye, bunun sevabı vardır. O yolda yürüyenlerin sevabından da kendisine verilir. Fakat onların sevabından hiçbir şey eksiltilmez. Her kim de İslâm’da kötü bir çığır açar ve âdet başlatırsa, o kişiye onun günahı vardır. O kötü çığırda yürüyenlerin günahından da ona pay ayırılır. Fakat onların günahından da hiçbir şey eksiltilmez.” (Müslim, Zekât 69)
Yılbaşı, sayılı ömür sermayesinden bir altın daha harcanmış, eksilmiş demektir. Yılbaşı, topyekûn insanlığın mukadder olan sonuna ve bu fani dünyanın son menzili, ahiretin ilk kapısı olan kabre biraz daha yakınlaştığımızın ifadesidir. Yılbaşı, insanlık için bir muhasebe, bir murakabe ve bir tefekkür vakti olmalıdır. Geçen bir yılın karla mı, zararla mı kapatıldığının hesap edileceği an olmalıdır.
Yusuf AYDOĞAN
Çankırı İl Müftülüğü Cezaevi Vaizi
